ارائه مدل پیشنهادیemolup‏ به منظور بررسی توان های اکولوژیک کاربری های مختلف ‏ ‏(مطالعه موردی: شهرستان جهرم)‏

آمایش سرزمین علمی است که با توجه به ویژگیهای اکولوژیک سرزمین و شرایط اقتصادی اجتماعی آن، نوع استفاده بهینه از سرزمین را مشخص می سازد. غالب روش های ارزیابی توان مورد بررسی مانند روش های ارائه شده توسط سازمان فائو و همچنین روش اکولوژیکی آمایش سرزمین در ایران با توجه به نوع نگرش به محیط و بررسی اجزای آن و نیز برآورد توان بدون پیش داوری و تنها بر اساس توان ذاتی سرزمین استوار است. لیکن این نگرش های محض به محیط، عوامل اقتصادی اجتماعی را نادیده گرفته و برآوردی ناقص در توان واقعی سرزمین بعمل می آورند. در این تحقیق به بررسی توان های اکولوژیک با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی و با مدل پیشنهادیemolup (میانگین هندسی و کالیبره) پرداخته شده است. سپس مقایسه ای بین مدل های توان اکولوژیک (مخدوم)، اصلاح شده آن و میانگین حسابی برای کاربری های مختلف صورت گرفته است. نتایج نشان داد که مدل پیشنهادیemolup از قابلیت بالاتری به منظور برآورد توان واقعی سرزمین در شهرستان جهرم با اقلیم خشک و نیمه خشک برخوردار است.